Budowa geologiczna Analizowany teren geomorfologicznie znajduje się w obrębie makroregionu Niziny Północnomazowieckiej i stanowi obszar przejściowy mezoregionów od Wysoczyzny Ciechanowskiej do Wysoczyzny Nidzickiej (formy marginalne w strefie moren czołowych) oraz jest wyróżniany również jako Wzniesienie Mławskie.
Budowa geologiczna czwartorzędu jest złożona, odznaczająca się zróżnicowaną miąższością występujących osadów ze względu na urozmaiconą morfologię aktualnej powierzchni terenu (ciągi morenowe w okolicach Mławy), jak i ukształtowanie powierzchni starszego podłoża. Głębsze (starsze) podłoże trzeciorzędowe (pliocen, miocen) występuje w tym rejonie (z uwagi na głębokie wcięcia erozyjne) prawdopodobnie na głębokości ok. 240 m p.p.t.
W profilu stratygraficznym czwartorzędu wyróżniono następujące osady:
• eoplejstocen, obejmujący piaski i mułki rzeczne,
• mezoplejstocen, obejmujący gliny zwałowe zlodowacenia podlaskiego, piaski i żwiry interglacjału kromerskiego, zlodowacenie południowo-polskie z glinami zwałowymi (3 poziomy) przedzielonymi mułkami, piaskami i żwirami interstadialnymi oraz interglacjał mazowiecki z utworami jeziornymi (torfy, gytie, mułki, piaski), a także lokalne mułki, piaski i żwiry rzeczne,
• neoplejstocen, obejmujący zlodowacenie środkowo-polskie, w którym wyróżnia się: stadiał maksymalny (iły i mułki zastoiskowe, gliny zwałowe, piaski i żwiry wodnolodowcowe), stadiał mazowiecko-podlaski (iły, mułki i piaski zastosikowe, glina zwałowa, piaski i żwiry wodnolodowcowe)
oraz stadiał północno-mazowiecki. Jest to najmłodszy stadiał zlodowacenia środkowo-polskiego, którego rzeźbę urozmaicają liczne dobrze wykształcone formy glacigeniczne (czołowomorenowe).
Miąższość osadów stadiału pólnocno-mazowieckiego jest zmienna i w rejonie Mławy może wynosić do ok. 100 m. Serię osadów tego stadiału charakteryzuje wyraźna dwudzielność, na co składają się dwa poziomy gliny zwałowej rozdzielone utworami wodnolodowcowymi i zastoiskowymi. W rejonie Mławy strop górnego poziomu gliny zwałowej wyznacza się w granicach rzędnych 140-150 m n.p.m.
Powyżej, aż do powierzchni terenu, występują piaski, żwiry i głazy lodowcowe oraz piaski, żwiry i głazy moren czołowych (powierzchnie kulminacyjne), wykształcone w postaci piasków różnej granulacji ze żwirem i głazami, często zaglinionych barwy brązowo-żółtej z licznymi przewarstwieniami (nieciągłymi) i soczewkami mułków, glin piaszczysto-pylastych oraz z przewarstwieniami pyłu barwy brązowej (zastoiska z okresu recesji lądolodu). Zmienność litologiczna tej serii osadów jest znacząca.
